พร้อมแค่ไหนก่อนตัดสินใจมีสัตว์เลี้ยงสักตัว?

การคิดจะมีเพื่อนซี้หรือสัตว์เลี้ยงน่ารักๆ สักตัวไม่ใช่เรื่องยาก แต่การจะเลี้ยงอย่างมีคุณภาพและให้มีความสุขตลอดรอดฝั่งนั้นเราควรจะมี “ความพร้อม” ก่อนจะตัดสินใจเลี้ยงสัตว์ใดๆ ก็ตาม

-มีความรักสัตว์เต็มเปี่ยม
ไม่ได้เพียงหลงใหลในความสวย ความน่ารัก บำบัดความเหงาชั่วครู่ชั่วยาม หรือตามแฟชั่นที่เห่อเลี้ยงนู่นนี่นั่นกันเป็นพักๆ พอหมดอารมณ์รัก เจ้าสัตว์เหล่านั้นก็กลายเป็นเครื่องประดับบ้านที่ถูกทอดทิ้ง และอาจถูกนำไปทิ้งเมื่อไหร่ก็ไม่มีใครรู้

-มีทุนทรัพย์เพียงพอ ไม่ว่าจะเป็นค่าอาหาร ค่าอุปกรณ์ดูแล ค่ารักษาพยาบาลทั้งยามป่วยไข้ยามปกติ และยามฉุกเฉิน รวมทั้งยามแก่ชรา อย่าลืมว่ายิ่งสัตว์อายุมากขึ้น โอกาสจะเจ็บป่วยด้วยโรคที่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการรักษายิ่งมากขึ้น (และอาจจะสูงมากด้วย)-มีเวลาใส่ใจดูแล เมื่อเค้าเข้ามาในชีวิตเรา ก็ควรมอบความรัก ความอบอุ่นดุจเพื่อนร่วมชีวิตหรือสมาชิกในครอบครัวของคุณไปจนตายจากกัน แม้จะเป็นปลาหรือแมลงตัวเล็กๆ ก็ตามที

-มีสถานที่เหมาะสม ในการเลี้ยงสัตว์แต่ละชนิด ถ้ายังต้องเช่าหอพักหรืออยู่ห้องชุดที่ไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ก็ควรปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด กรณีที่ต้องแอบเลี้ยง แล้วถูกจับได้ขึ้นมา การหาทางออกโดยเอาไปปล่อยวัด เอาไปขายหรือหาคนเลี้ยงใหม่ ไม่สนับสนุนอย่างยิ่ง

-ควรศึกษาหาความรู้ เรื่องสายพันธุ์ นิสัย พฤติกรรม อายุไข อาหารและยาของสัตว์แต่ละชนิดที่คุณอยากจะเลี้ยงให้ดี เมื่อทราบข้อมูลทั้งหมดแล้วจะได้ประเมินถูกว่าสัตว์ชนิดนั้นเหมาะกับไลฟ์สไตล์และนิสัยของคุณมากน้อยแค่ไหน

-เสียงสนับสนุนจากคนรอบข้าง ถ้าคุณยังไม่มีอาชีพที่แน่นอนมั่นคง ที่สำคัญคือยังต้องอาศัยอยู่กับครอบครัว กรณีที่สมาชิกในบ้านไม่เห็นด้วยกับการเลี้ยงสัตว์ของคุณ ก็ไม่ควรสร้างปัญหาภายในบ้านเพิ่มขึ้นอีก รอให้ถึงเวลาที่มีบ้านเป็นของตัวเอง มีกำลังทรัพย์เพียงพอก็ยังไม่สาย

-ความรับผิดชอบต่อสังคม การเลี้ยงสัตว์โดยคิดว่าเพียงแค่การให้ข้าวให้น้ำ ให้ที่อยู่อาศัยก็เพียงพอแล้ว ถือเป็นการคิดผิดตั้งแต่เริ่ม คิดจะเลี้ยงอะไรต้องคิดต่อด้วยว่า เมื่อมันโตแล้ว ถึงวัยผสมพันธุ์แล้วจะก่อความรำคาญ ความเดือดร้อน และภาระต่างๆ ให้เจ้าของต้องรับผิดชอบอีกมากมายขนาดไหน การไม่ยอมเอาสัตว์เลี้ยงไปทำหมันเมื่อถึงวัยอันควรโดยคิดว่าเป็นการทำบาป และปล่อยให้มันผสมพันธุ์กันไปเรื่อยๆ นั้น เป็นความคิดที่ไม่เหมาะกับยุคนี้ที่คุณต้องมีความรับผิดชอบต่อสังคมอย่างยิ่ง

เพราะทุกวันนี้สุนัขเร่ร่อนหรือแมวจรจัดตามวัดและตามท้องถนนมีเยอะเกินพอแล้วค่ะ